Recent dichtwerk
Stille hart
Wat weet je meer over de mensheid
Dan dat ze eender is aan planten
Of menig ander aanverwante
Dat groeide in haar onbegrensdheid
Wat weet je meer over de wolken
Dan dat ze eender zijn in klanken
Van buien luidend aan het janken
En het gebrul van alle volken
Maar zwijg en zeg niets meer – je loeit
En groeit de lucht in tot je prijkt
En hoog de hemelboog bereikt
Waar luwte waakt en niets vermoeit
Noch boeit jouw hart – jouw stille hart
Ontgroeit het kloppen – dat het tart
23 maart 2024
Vlucht
Er hangt geen leven in de lucht
De schriele straten kuchen roet
Er tikken hakken op de vlucht
Waarvan de weerklank wordt begroet
Acht brede banden trillen traag
Op tere stenen door de maat
Het avondschemerrood ligt laag
Zo laag dat het wel ondergaat
De regen richt zich op de stilte
Gewapend door de weeë tucht
De storm, die even leek de wil te
Ontberen, slaakt de zware zucht
Er klinken klinkers door de kilte
Er krijsen kogels op de vlucht
11 juni 2024
Vlucht
Er hangt geen leven in de lucht
De schriele straten kuchen roet
Er tikken hakken op de vlucht
Waarvan de weerklank wordt begroet
Het was een dag, het was een nacht
Het was niets meer
Dat ik je zag, heel onverwacht
Die ene keer
Acht brede banden trillen traag
Op tere stenen - door de maat
De avondschemer ligt laag
Zo laag dat zij wel ondergaat
Het was een dag, het was een nacht
Het was niets meer
Dat ik je zag, heel onverwacht
Die ene keer
De regen richt zich op de stilte
Gewapend door de weeë tucht
Er klinken klinkers door de kilte
Er krijsen kogels op de vlucht
Het was een dag, het was een nacht
Het was niets meer
Dat ik je zag, heel onverwacht
Die ene keer
20 oktober 2024 tot lied hertaald
Vijandschap
Beter vijanden dan vrienden
Zij besteden al hun tijd
Aan jou met hun welverdiende
Spannende gezelligheid
Zie ze rondgaan zoals mieren
Iedereen naar jou op zoek
Om hun vijand te versjtieren
Ieder met zijn invalshoek
Van geen vriend kan ik zo houden
Niemand die mij zo doorziet
En geen vriend die mij vertrouwde
Volgelingen achterliet
't Is de vijandschap's aloude
Aandacht die geen vriendschap biedt
22 september 2024
De aarde
Ze houdt ermee Saturnus onder oog
Mercurius verslaat ze met een strop
Uranus strijkt ze door zijn hemelboog
Voor Venus valt ze –
maar staat daarna op
Met Mars barst pas de lava in haar los
Neptunus toont haar hoogste waterpeil
En Jupiter schenkt haar een godenbos
De zon wordt dan geweerd in allerijl
Zeg, weet je wat de aarde goed zal staan
Een hoedje met een speld erdoor die prikt
Dan kan ze sjansen met de volle maan
En heeft ze ook iets bij zich dat verschrikt;
Zij danst het liefst het verste hier vandaan
Waar sterrenstelsels haar zijn voorgegaan
2 oktober 2024
Zeeland
Miljoenen jute zakken
Werden er doorgestikt
Naast stenen oppervlakken
Waardoor geen licht zich wrikt
In schuur zo hoog als toren
Door klamheid opgevuld
Het ronken liet zich horen
Als armoe zonder schuld
Daar waait de zwarte kilte
Daar bromt de grijze zee
Daar woedt de gure stilte
Daar doet het land niet mee
Daar druipen donk're wolken
Daar hoor je Zeeland kolken
14 november